Sa paraan ng pagkakaisa ng anak ni Hesus sa kanyang Ama (Jn 17), hinahangad natin ang kabanalan sa pamamagitan ng panloob na buhay at pag-ibig ng apostol na bumubuo sa atin ng isang mahalagang pagkakaisa; nabubuhay tayo sa pagmumuni-muni bilang isang kinakailangan ng ating bokasyong misyonero. Mahal natin ang ating kapwa dahil naranasan natin ang maawaing pag-ibig ng Diyos (cf. I Jn 4:20; PC 6 by 5 e; LG 43 at 44; c. 675; CC 25; ET 45).

“Isaisip natin na upang maisakatuparan ang ating misyon, dapat nating isabuhay ang panloob na buhay, pagkakawanggawa at pagsunod na kinakailangan para sa bawat apostolado.” (C#5)